Sara (Epilepsi) Krizi Nedir? Sara Krizinde İlk Yardım

Sara krizi: Tekrarlayan nöbetlerle karakterize sık görülen bir durumdur. Her 200 bin kişiden birinin epilepsisi vardır. Kafa travması, menenjit veya beyin apsesinden sonra hayatta kalan insan sayısı arttıkça epilepsinin sıklığı da artmaktadır.

Kronik bir hastalıktır. Doğum sırasında ya da daha sonra herhangi bir nedenle beyin zedelenmesi olan kişilerde gelişir. Her zaman tipik sara krizi karakterinde olmasa da bazı belirtilerle tanınır. Sara krizini davet eden bazı durumlar olabilir. Örneğin uzun süreli açlık, uykusuzluk, aşırı yorgunluk kullanılan ilaçların doktor izni olmadan kesilmesi ya da değiştirilmesi hormonal değişiklikler sara krizinin ortaya çıkmasına neden olabilir. Bazı durumlarda sara krizi madde bağımlıları geçirdiği madde yoksunluk krizi ile karıştırılabilir. Nöbetler genelde beyinde şiddetli motor aktivite ve bilinç düzeyinde değişiklikler meydana getiren anormal bir elektriksel aktive odağından kaynaklanır.

Sara krizinin öncü belirtisi: Değişik kokular tatlar, hissetme, kulak çınlaması küçük adele seğirmeleridir.

Belirtiler: Hastada sonradan oluşan ve ön haberci denilen normalde olmayan kokuları alma, adele kasılmaları gibi ön belirtiler oluşur. Bazen hasta bağırır, şiddetli ve ani şekilde bilincini kaybederek yığılır. Yoğun ve genel adele kasılmaları görülebilir, 10-20 saniye kadar nefesi kesilebilir. Dokularda ve yüzde morarma gözlenir,
Ardında kısa ve genel adele kasılması, sesli nefes alma, aşırı tükürük sagılanması, altına kaçırma görülebilir,
Hasta dilini ısırabilir, başını yere çarpıp yaralayabilir, aşırı kontrolsüz hareketler gözlenir,
Son aşamada hasta uyanır, şaşkındır, nerede olduğundan habersiz, uykulu hali vardır.

Sara Krizinde İlk Yardım:

Olayla ilgili güvenlik önlemleri alınır ( Örneğin kişi yol ortasında kriz geçiriyorsa olay yerindeki trafik akışı kesilmelidir).

Kriz, kendi sürecini tamamlayana kadar bırakılır.

Hasta bağlanmaya çalışılmaz. Kilitlenmiş çene açılmaya çalışılmaz.

Genel olarak yabancı herhangi bir madde kullanılmaz, koklatılmaz ya da ağızdan herhangi bir yiyecek içecek verilmez. Kendisini yaralamamasına dikkat edilir. Başını çarpmasını engellemek için başın altına yumuşak bir malzeme konur.

Yaralanmaya neden olabilecek gereçler etrafından kaldırılır. Sıkan giysiler gevşetilir, kusmaya karşı tedbirli olunur.

Düşme sonucu yaralanma varsa gerekli işlemler yapılır. Tıbbi yardım istenir. (112)